- zehinli
- zdolny
Türkmençe-Polýakça Sözlük. 2010.
zehinli
Look at other dictionaries:
zehinli — sif. Yaxşı zehni, yaddaşı, hafizəsi, istedadı olan; dərrakəli, istedadlı. Zehinli tələbə. – Sona . . dərk etmək qabiliyyətinə malik, zehinli bir qız idi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəki — ə. 1) saf, xalis; 2) təmiz, yaxşı (adam) ə. çox zehinli; tez anlayan; zəkalı, ağıllı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
anlayışlı — sif. Düşüncəli, fərasətli, zehinli, tez başa düşən, tez qavrayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başlı — sif. 1. Başı, təpəsi olan. 2. məc. dan. Ağıllı, zehinli, çox bilikli. Dünən <Abbasın> evinə gələn kim imişsə, başlı adam imiş, «içərilərdən» gəlmişmiş. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
götürmək — f. 1. Əlinə almaq, əlinə alıb qaldırmaq. <Xanməmməd> yaşıl çuxasının qollarını çiyninə atıb, . . heç bir təklif olmadan süfrədən halva götürüb ağzına qoydu. Ç.. <Adil:> Təndirdən yenicə çıxmış isti çörəkləri götürüb alverə yollandım.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kök — 1. is. 1. Bitkilərin torpaq altında olan, suyu soran və onları qidalı maddələrlə qidalandıran yarpaqsız hissəsi; rişə. Ot öz kökü üstündə bitər. (Ata. sözü). Biçinçilərdən biri orağını böyük bir qanqalın kökündən endirərkən quş balaları «cik cik» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləyaqətli — sif. 1. Ləyaqəti olan, layiq. Mükafata ləyaqətli işçi. // Layiqli, hörmətli. <Qazı Xudayar bəyə:> Əgər səndən bədgüman və naümid olsa idim, heç bu qədər danışmağa durmaz idim sənnən. Amma xeyr, maşallah, artıq ləyaqətli adamsan. C. M.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabil — sif. <ər.> 1. İstedadlı, qabiliyyətli, hər şeyi tez qavrayan zehinli, zəkalı. Qabil uşaq. Qabil tələbə. – Qabil şagird ustad olur ustadan. (Ata. sözü). Adam var ki, yüz sözdən bir məna duymağa qabil deyildir. Ə. Abasov. // Bacarıqlı, hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabiliyyətli — sif. 1. Qabiliyyətli, istedadlı, bacarıqlı, zehinli. Qabiliyyətli uşaq. Qabiliyyətli tələbə. Qabiliyyətli usta. Qabiliyyətli adam. 2. Ləyaqətli, dəyərli, layiq, münasib. Qabiliyyətli bir hədiyyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yetirmək — f. 1. Bir şeyi, yaxud bir sözü (xəbəri, məlumatı) başqa bir kəsə və ya yerə hər hansı bir vasitə ilə çatdırmaq. Məktubu sahibinə yetirmək. Məndən ona salam yetir. – Şah Abbas o saat əmr elədi, lazımi xəbəri firəng elçilərinə yetirdilər. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəkalı — sif. Zəkası olan, fəhmli, zehinli, ağıllı, fərasətli, istedadlı, zəkası kəskin. Zəkalı qız. – Uşaq zəkalıydı, alnı ay kimi. S. V.. Zəkalı adamdı. Bir dəfə eşitdiyi söz həmişəlik hafizəsində qalırdı. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
